Για τους Ζακ

22 Σεπτέμβρη, πλατεία Ομόνοιας. Ανάμεσα σε σπασμένα γυαλιά και παπούτσια
“λερωμένα” με αίμα, ο "δράστης" αργοπεθαίνει στο πεζοδρόμιο.
Ο Ζακ Κωστόπουλος, η Zackie Oh, ο οροθετικός, ο ακτιβιστής, η drag queen,
ο γείτονάς μας, δολοφονήθηκε εκείνο το βράδυ στη Γλάδστωνος.
Όχι από κάποια συμμορία, αλλά από έναν “φιλήσυχο” πολίτη και έναν “αγνώστου
ταυτότητας” περαστικό -τον εκπρόσωπο τύπου της εθνικιστικής οργάνωσης
“Πατριωτικό Μέτωπο”- μπροστά στα αδιάφορα βλέμματα των περαστικών.
Στο περιστατικό βρίσκεται και η αστυνομία η οποία με το που φτάνει στο σημείο
αντί να συλλάβει τους δράστες, επιλέγει να συνεχίσει το λιντσάρισμα του
ετοιμοθάνατου Ζακ, περνώντας μάλιστα στον ημιθανή χειροπέδες.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στη συνέχεια ο Ζακ δολοφονήθηκε ξανά και ξανά
στις σελίδες των εφημερίδων και στις οθόνες των τηλεοράσεων μας οι οποίες
δεν δίστασαν μάλιστα να στήσουν και γκάλοπ για τον αν είμαστε υπέρ ή κατά
στο λιντσάρισμα ενός συνανθρώπου μας, σε μια δολοφονία ενός ανθρώπου
πεσμένου στο έδαφος, αδύναμου να αντιδράσει.

Το παραπάνω δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Μια βδομάδα νωρίτερα, στη λαϊκή της πλατείας Αγίου Γεωργίου στην Κυψέλη ένας μετανάστης έκλεψε κάτι από έναν πάγκο. Η στάση του πλήθους ήταν πάλι να "επιβάλει την τάξη" με κλωτσιές, να τιμωρήσει, για να "καθαρίσει ο τόπος".

Εμάς σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η αντίδραση του πλήθους απέναντι στα πιο περιθωριοποιημένα κομμάτια της κοινωνίας μάς προκαλεί φρίκη. Φαίνεται ότι επειδή κάποιοι “συμπολίτες” μας αποφάσισαν ότι δεν μπορούν να τα βάλουν με τις πολιτικές των μνημονίων, της λιτότητας και των περικοπών, και με όλους αυτούς που με γραβάτες και κοστούμια λεηλατούν τις ζωές μας, έχουν βαλθεί να βγάλουν όλο τους το μένος απέναντι σε φτωχούς, μετανάστες, ομοφυλόφιλους τοξικοεξαρτημένους, κάθε λογής μη κανονικούς, περιθωριοποιημένους και αρκετά αδύναμους ώστε να μπορούν να τα βάλουν μαζί τους. Κάνοντας έτσι πράξη τη στυγνή λογική του φασισμού ότι τη κρίση δε θα τη πληρώσουν τα αφεντικά αλλά -με φόρο αίματος- οι μη κανονικοί και οι πιο αδύναμοι των καταπιεσμένων.

Ο Ζακ, ο Σαχζάτ Λουκμάν και τόσοι άλλοι ήτανε κομμάτια αυτής της πλευράς, της πλευράς των καταπιεσμένων. Δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά, είναι στιγμές σε μια διαδικασία απανθρωποποίησης της κοινωνίας η οποία γίνεται προσπάθεια να νομιμοποιηθεί μέσα και από την διαστρέβλωση των γεγονότων και την μαζική προώθηση από κράτος και ΜΜΕ του κοινωνικού κανιβαλισμού.

Ως στέκι αλληλεγγύης που δραστηριοποιείται στην Κυψέλη, αν κάτι ξεπερνάει την θλίψη μας για τα τραγικά γεγονότα των τελευταίων ημερών, αυτό είναι η οργή μας που ξεχειλίζει.
Ωστόσο γνωρίζουμε ότι εκτός από αυτήν την πλευρά της ελληνικής κοινωνίας υπάρχει και μία πολύ διαφορετική. Βρισκόμαστε καθημερινά σε επαφή μέσα από τις δράσεις μας με ανθρώπους που ανήκουν σε κάθε είδους μη κανονική ή περιθωριοποιημένη κοινωνική ομάδα και μπορούμε με απόλυτη σιγουριά να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι ποτέ δεν έπεσαν τόσο χαμηλά όσο οι επίδοξοι δολοφόνοι τους.
Με όπλο μας την αλληλεγγύη και την συλλογικότητα, οφείλουμε να κάνουμε σαφές ότι δε θα μείνουμε αμέτοχοι στην αποκτήνωση της κοινωνίας μας και να αγωνιστούμε για την εξάλειψη αυτών των φαινομένων από τις γειτονιές μας. 

Στην πόλη μας υπάρχουν αυτοί που κλωτσάνε το διαφορετικό, υπάρχει όμως και η αγάπη και η αλληλεγγύη.

Όλοι/ες στη πορεία τη Τρίτη 2/10 στις 19.00. Η πορεία θα ξεκινήσει από τη γωνία Γλάδστονος και Πατησίων