Η ζωή μας άλλαξε απότομα και δραματικά λόγω της πανδημίας. Η κοινωνία μπήκε σε μια ιδιότυπη καραντίνα που μας δοκίμασε όλες και όλους πολλαπλά. Σχολεία και καταστήματα έκλεισαν,ενώεκείνα που δεν μπήκαν σε αναστολή λειτουργίας συνέχισαν πολλές φορές να λειτουργούν με τρόπο επικίνδυνο για την υγεία των εργαζομένων. Οι έλεγχοι στην κυκλοφορία και ο μακροπερίοδος εγκλεισμός άφησαν επίσης ένα βαρύ αποτύπωμα τόσο ατομικά όσο και συλλογικά. Πλέον βρισκόμαστε στη φάση της «σταδιακής άρσης των μέτρων και επιστροφής στην κανονικότητα». Τα πράγματα δεν είναι όμως τόσο απλά.
Κατά το διάστημα της καραντίνας έγινε ξεκάθαρο σε όλους μας ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας αντιμετωπίζει σοβαρές ελλείψεις σε εργαζόμενους και υποδομές ως αποτέλεσμα των νεοφιλελεύθερων μνημονιακών πολιτικών που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια. Την ίδια στιγμή χιλιάδες εργαζόμενοι βγήκαν σε αναστολή, ενώ ο αριθμός των απολύσεων αυξήθηκε. Η ανεργία αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς και τα επιδόματα της κυβέρνησης δεν αναπληρώνουν ούτε τα απολεσθέντα εισοδήματα των εργαζομένων ούτε επαρκούν για να καλύψουν τις νέες ανάγκες που δημιουργούνται από τον οικονομικό αντίκτυπο της πανδημίας. Αντί της λήψης ουσιαστικών μέτρων στήριξης, η κυβέρνηση περιορίστηκε στο να καλεί να μείνουμε σπίτι αυξάνοντας τις περιπολίες και τα πρόστιμα, επενδύοντας στο αφήγημα της ατομικής ευθύνης. Τα μέτρα θα έπρεπε να περιλαμβάνουν προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού, την υλικοτεχνική ενίσχυση των δομών υγείας, την προμήθεια επαρκών τεστ για την ιχνηλάτηση των κρουσμάτων και την οικονομική ενίσχυση των εργαζομένων με ταυτόχρονη προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων. Η επιστροφή στην κανονικότητα, λοιπόν, δεν είναι εφικτή καθώς θα βρεθούμε και πάλι ενώπιον μιας οικονομικής κρίσης που δε δημιουργήσαμε αλλά θα κληθούμε να την πληρώσουμε.
Στην περιοχή μας ο Δήμος Αθηναίων, εκτός από κάποιες
κινήσεις, όπως π.χ. το Πολυδύναμο Κέντρο Αστέγων, δεν πήρε τα απαραίτητα μέτρα
για να βοηθήσει ευπαθείς ομάδες, όπως οι άστεγοι, οι άνεργοι, οι πρόσφυγες και
οι μετανάστες. Οι υπάρχουσες δομές του Δήμου Αθηναίων δεν ενισχύθηκαν με
προσωπικό και χρηματοδότηση παρόλο που οι κάτοικοι και οι οικογένειες σε ανάγκη
αυξήθηκαν λόγω του κορονοϊού. Άμεσα πρέπει να ληφθούν μέτρα ενίσχυσης των υπαρχουσών δομών του
Δήμου (ΚΥΑΔΑ και κοινωνικό παντοπωλείο) και να ανοίξουν κοινωνικά παντοπωλεία
σε κάθε γειτονιά.
Εμείς το Στέκι Αλληλεγγύης Κυψέλης-το Μυρμήγκι καθ’ όλη τη διάρκεια της καραντίνας ενισχύσαμε τη δράση μας για τη διανομή τροφίμων επιδιώκοντας να συμβάλουμε στην δημιουργία ενός πλέγματος προστασίας των αδυνάτων αλλά και ανάδειξης κινηματικών αντιστάσεων απέναντι σε αντικοινωνικές πολιτικές που πλήττουν τα δικαιώματα και υποβαθμίζουν την καθημερινότητά μας. Κάθε βδομάδα ενισχύουμε πάνω από 50 οικογένειες με τρόφιμα, ενώ διανέμουμε και πάνω από 150 μερίδες μαγειρεμένου φαγητού με τη βοήθεια της συλλογικής κουζίνας El Chef. Επιδίωξή μας η δημιουργία δεσμών αλληλεγγύης μεταξύ των κατοίκων της περιοχής μας, ώστε να γίνεται πραγματικότητα η αλληλοβοήθεια μεταξύ των κατοίκων και να μη μένει κανένας/καμία μόνος/η.
Όμως μόνο αυτό δεν αρκεί. Ετοιμάζονται να μας βάλουν να πληρώσουμε πάλι εμείς τα σπασμένα. Δεν αντέχουμε άλλο. Δεν αντέχουμε άλλη φτώχεια και ανεργία. Πρέπει να αντισταθούμε συνολικά σε κάθε γειτονιά και σε κάθε χώρο δουλειάς. Να απαιτήσουμε να επωμιστούν το κόστος της πανδημίας οι τραπεζίτες, οι μέτοχοι, οι καναλάρχες, όλοι αυτοί που πλουτίζουν στις πλάτες μας όλα αυτά τα χρόνια. Όχι άλλες απολύσεις, όχι άλλες μειώσεις μισθών, όχι άλλες εξώσεις. Να μη μείνει κανείς χωρίς νερό, ρεύμα, τροφή και στέγη.
Το Μυρμήγκι-Στέκι αλληλεγγύης Κυψέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου